Kopenhagen en Zweden

Redelijk op tijd vertrek ik van de camping richting Kopenhagen. Het is maar een uurtje rijden binnendoor. Je komt vrij makkelijk het centrum van de stad in blijkt al gauw, in mum van tijd sta ik tussen de oude gebouwen. Tijd om de stad te verkennen. Op mijn manier wel te verstaan, ofwel navigatie prikken op ergens in het centrum, het liefst dichtbij het water en hopen dat je onderweg leuke dingen ziet. Al rijdend bewonder ik de mooie gebouwen en kom na een tijdje bij het ingestelde punt van de navigatie aan. Het blijkt een grote vesting te zijn, in de vorm van een ster. Het heeft m'n interesse gewekt en ik besluit maar eens van de motor te stappen en een kijkje te nemen. Het is best een interessant geheel, maar je bent er ook zo uitgekeken. (Ik zal proberen wat foto's ervan op deze pagina te zetten). De rest van de stad lijkt me eigenlijk ook wel leuk om doorheen te lopen, maar ik heb kan niet zo snel een goede plek vinden waar ik de motor en bagage voor wat langere tijd veilig achter kan laten. Dan maar verder naar Zweden.

Vanaf Kopenhagen hoef ik alleen maar de brug over te steken naar Zweden. De brug is 9 kilometer lang en op 57 meter hoog. Er staat een stevige wind en ik moet hangen aan het stuur om de motor recht te houden. Na de brug moet je eerst door een tolpoort en daarna door een grenscontrole, je kan wel zien waar de prioriteiten liggen. Ik ga verder met het gedeelte van m'n route dat door Zweden loopt. Het begin blijkt niet zo interessant, het gaat voornamelijk over B wegen door een glooiend landschap met weilanden en af en toe stukken bos.
Aan het einde van de dag ga ik op zoek naar een camping. Op de navigatie staat een bikers camping aangegeven en uit nieuwsgierigheid besluit ik daarheen te gaan. Ik kom aan op de zogenaamde Hanksville farm en parkeer de motor. Verderop staat een man die eruit ziet als een motorrijdende viking. Ik loop naar hem toe met de vraag of hij ''the owner'' is. Yes klinkt het. ''Heeft u een plaats voor een tent?'' "Yes" klinkt het weer en hij wenkt dat ik mee naar binnen moet, want zijn vrouw spreekt beter Engels. Op een blaadje vul ik m'n gegevens in en vraag aan de vrouw tot hoe laat het restaurant open is om te eten. ''From seven o'clock' ik herhaal het vragend of het klopt, waarna het antwoord to seven o'clock komt. Dit begint verwarrend te worden. Ik herhaal het nogmaals vragend en vervolgens komt het antwoord ''seven o'clock, just like home''. Ahaa, ofwel om zeven uur eet iedereen mee. Dat geeft nog even de tijd om de tent op te zetten en m'n spullen uit te pakken.
Tijdens het opzetten van de tent komt Johan, een medewerker van de camping een praatje maken. Hij spreekt goed Engels en vertelt honderduit. Van het ene verhaal gaat het naar het andere en voor ik het weet is het etenstijd. De enige taak die Johan van zijn baas gekregen heeft, het laten zien van de toiletten is hij in zijn enthousiasme vergeten en moet dat net vóór het eten gebeuren. De wc's hier zijn trouwens wel wat ouderwets, ze zijn namelijk nog gewoon buiten in een hokje. Gelukkig is de pot wel aangesloten op een zuivering en kijk je in niet in een berg... je weet wel als je de klep open doet.
Na het zien van de wc's biedt Johan een biertje aan. Tijdens het inschenken vertel ik hem dat ik gehoord heb dat alcohol niet goedkoop zou zijn in Zweden en Johan vertelt dat het naar hun maatstaven prima prijzen zijn. Oké, maar hoeveel kost dit biertje me nou? 100 kronen. Even rekenen..., dat is ..., 10 euro? 10 euro!!!?? Ik had al weleens verhalen gehoord over 8 a 9 euro en dacht dat wel een beetje overdreven werd, maar 10 euro had ik niet verwacht. Alcoholisme is hier wel een hele dure hobby. Het eten is best lekker en ik ga daarna terug naar m'n tent.

De volgende ochtend wordt ik weer rond 4:30 wakker van het licht. Thuis heb ik een wake up light staan, waar ik bijna nooit van het licht wakker wordt, en nu ineens wel. Gelukkig kan ik wel weer verder slapen en word ik een paar uur later weer wakker. Ik ruim de tent en m'n spullen op, zwaai naar de eigenaar en z'n vrouw en ga weer verder met de route. Onderweg kom ik een aantal fascinerende landhuizen en kastelen tegen. Op een gegeven moment veranderen het landschap en de wegen volledig. De wegen zijn bijna overal onverhard en de omgeving bestaat uit bijna alleen maar bossen. Het maken van bochten is in het begin weer even eng, omdat het voor of achterwiel wegglijdt. Even denken hoe het ook alweer moest; ellebogen omhoog, arm aan de kant waarheen je stuur gestrekt houden, been naar buiten steken en gas geven totdat het achterwiel uitbreekt. De eerste keren zijn even eng, maar op een gegeven moment krijg ik de slag te pakken en knal ik door het bos heen. Je zou het niet verwachten, maar om de paar kilometer staan er huizen en boerderijen langs de weg. Het leuke is dat mensen vaak even naar je zwaaien of groeten als ze je zien. Na een tijd lang rijden stop ik op een open plek in het bos waar net een stuk weggekapt is, iets wat je vrij vaak ziet. Net als ik afstap schiet er een hert door de over de weg. Oja, daar moet ik rekening mee houden. Net als je denkt dat hier op een dag nooit iemand komt rijdt er een wielrenner voorbij. Nóg iets om rekening mee te houden. Het rijden door de bossen gaat geweldig en de uren vliegen voorbij. In de buurt van Växjö vind ik een rustige camping aan een meertje. Ik sta samen met Piet, een Nederlandse fietser op het tentenveld. Piet heeft ergens in Zweden een afspraak met iemand en heeft besloten erheen te fietsen. Er komen nog wat verhalen van ''vroeger'' bij hem naar boven en zo staan we even te kletsen. Verderop zit een pizzeria waar ik een pizza quatro stagione bestel. Bijna overal waar je deze besteld zitten er verschillende dingen op. Op zich wel leuk, maar er is één ding waar ik op een pizza niet van houd; vis. Blijkt nu toevallig deze ene keer er garnalen en mosselen op te zitten. (Ik zit me net af te vragen of dat eigenlijk wel onder de term vis hoort, maar ach, het komt uit de zee.) Op een bankje bij het meer eet ik de pizza en laat ik de kraaien een mossel proeven.
Later die avond ga ik douchen en wat kleren wassen. Even kijken heb ik alles bij me... ja, het moet zo lukken. Na het douchen kom ik erachter dat m'n handdoek bij de tent nog ligt. Pfff, dan maar met net gewassen kleren aan naar de tent.