De heenreis, dag 1 en 2

28 mei 2018

Een nieuwe reis, een nieuwe titel. Ik hoefde deze keer eigenlijk alleen de titel aan te passen naar Denemarken en Zweden aangezien het plan voor deze vakantie hetzelfde is; de trans euro trail rijden. Het oorspronkelijke plan voor deze vakantie was eigenlijk om richting Protugal en Spanje te rijden, maar vanwege de slechte weersverwachtingen is dat twee dagen van te voren gewijzigd naar Denemarken en Zweden. Je zou het niet raden, maar de weersverwachtingen zijn daar een stuk beter.

Een dag later dan gepland vertrek ik richting noord Duitsland. Het bepakken van de motor duurt zoals gebruikelijk langer dan zou moeten en tegen een uur of één kan ik eindelijk vertrekken. Het weer is prima en ik kan vlot doorrijden. In de buurt van Utrecht begin ik ondanks het mooie schapenvachtje op mijn zadel toch al enige last te krijgen van m'n achterwerk. Het zal wel een lange rit worden. Toch gaan de kilometers voorbij en is het verstand op nul en rijden maar. De snelweg richting Bremen begint steeds drukker te worden en al snel ontstaat er file. In het begin is het weer even eng om met een behoorlijk beladen motor tussen de auto's door te rijden. De planning was eigenlijk om tegen de avond in de buurt van de ferry naar Denemarken komen, maar dat gaat niet lukken. Ergens in de buurt van Hamburg vind ik een goede camping. De receptie is gesloten en het wordt tijd om mijn practicum Duits telefoneren weer op te halen. Haloo!? Dat gaat al beter dan verwacht, na de aanwijzingen van de man aan de andere kant van de lijn een aantal keer begrijpelijk jah jah, jah zeggen kan ik tevreden ophangen. Nu de praktijk, wat zei hij ook alweer over het kampeerveld? Na immer gerade aus, links en rechts ben ik de weg al kwijt en sta ik op de tennisbaan. Hmm hier kan ik beter de tent niet opzetten. Ik rijd weer terug en zie dan plotseling een bordje met iets van kort kamperen. Op het veld staan een aantal gepensioneerde Nederlanders met caravans en campers. Veel zeggen doen ze niet, maar ze groeten en lachen wel aardig. 'S avonds ga ik eten bij een een Grieks restaurant op de camping. Vóór het eten krijg ik een glaasje ouzo en een groot glas bier. Welke eerst? Misschien eerst maar eens klein beginnen... Het eten smaakt prima en er zit een ongelofelijk sterke tsatsiki saus bij.
Ik ga slapen en rond 4:30 wordt ik al wakker van de opkomende zon en een zee van vogelgeluiden inclusief de lekkere nasmaak van tsatsiki. Pfff, een goede slok water en oordoppen doen wonderen en ik slaap rustig verder.

Voor mijn doen vertrek ik uitzonderlijk vroeg van de camping, om kwart voor tien. (Dit gaat nog weleens richting kwart voor twaalf).
De reis gaat verder richting het noorden. Een paar uur later kom ik aan bij de Puttgarden, waar de ferry naar Denemarken is. Ik koop een kaartje en krijg een baan toegewezen waar ik moet gaan wachten. Wachten is niet echt iets voor mij. ''Can i skip the lanes?'' Vraag ik de man van het kantoortje. Hij staart me wat glazig aan en ik vraag het opnieuw. Vaag zegt hij iets in het Duits, waaruit ik concludeer dat het vast geen probleem is. Ik rij richting de strook waar ik moet wachten en kom erachter dat er in mijn strook geen rij sta. Wel moet ik wachten voor een stoplicht. Ik heb geluk, de ferry ligt er nog. Even later kom ik aan boord en moet de motor vastgezet worden. De overtocht duurt drie kwartier en ik besluit om bovenop het dek in de zon te gaan staan. Even later kom ik van boord en is er een heuse grenscontrole. Het duurt even, maar na vriendelijk door m'n helm lachen ben ik er zo doorheen.
Tijd om de route in te voeren. Ik ben nog nooit eerder in Denemarken geweest en voorlopig is alles hier nieuw voor me. De dorpjes zien er wel leuk uit en bestaan voornamelijk uit een verzameling van kleine huisjes. Het landschap is een beetje glooiend en is niet erg interessant. Na een tijdje rijden stop ik in een leuk haventje om wat te eten. De bedoeling van mijn route is over het algemeen om zoveel mogelijk over onverharde wegen te rijden. Het blijkt dat dat in Denemarken helaas vrijwel onmogelijk is. Wat jammer is aangezien ik hier wel op gerekend had. Onderweg kom ik langs een mooi strandje en maak ik wat foto's. Op een gegeven moment houd ik het voor gezien met de route en ga ook zoek naar een camping. Hetzelfde tafereel speelt zich af bij de camping van gisteren, alleen spreekt de man nu Deens. Het probleem is dat ik geen woord Deens kan. Dan maar hopen dat de man Engels kan. Gelukkig blijkt dat geen probleem en even later kan ik de tent opzetten. Ik heb uitzicht op een half braakliggend weiland met daarin een paar Friese koeien en daarachter een spoorlijn waar af en toe een trein voorbijkomt.
Dat was het eigenlijk een beetje wel, niet zoveel spannende dingen, maar wellicht komt dat nog.

Foto’s

2 Reacties

  1. Johan daudey:
    28 mei 2018
    Een nieuwe start ,een nieuw begin,
    we gaan je weer volgen,de spanning gaat vanzelf weer oplopen.
    ome Johan en tante Ria.
  2. Willy:
    28 mei 2018
    Leuk Karl.... we volgen je....🏍
    Henk en Willy