Göreme - Ihlara

Vanochtend moet ik om kwart voor vijf m'n bed uit voor de ballonvaart. Van het vroege naar bed gaan was helaas niets terechtkomen. Wat het nog erger maakte was dat de vrouw met het kind in de grot aan de andere kant van de hal om vier uur aankwamen en het kind begon te schreeuwen. Ik draai me om en probeer verder te slapen, totdat om half vijf het ochtendgebed begint en het lijkt alsof de luidspreker van de imam naast m'n bed staat. Ik smijt de ramen dicht en ga weer liggen. Na vijf minuten slapen gaat de wekker. Ik sta op, pak m'n camera en alle andere dingen en ga naar de receptie. Daar staat een busje vol mensen op me te wachten. Ik ben twee minuten te laat, maar doordat de andere gasten te vroeg waren staan ze al een tijdje op me te wachten. Kennelijk hebben zeet ochtendgebed wel gedaan en zijn er toen uitgegaan. Bij het kantoor van de ballonvaartmaatschappij hebben we kort ontbijt, waarna we vertrekken naar de ballon. Onderweg erheen zien we overal ballonnen die worden opgeblazen worden. Het schijnen er in totaal ongeveer 100 te zijn en dat is wel een bizar gezicht. Bij de vertrekplaats wordt de ballon opgestookt met een enorme gasbrander. We gaan de lucht in en zien het prachtige landschap onder ons voorbijglijden. Het is een magisch gezicht om de zo'n op te zien komen. Kijk maar naar de foto's die vertellen het verhaal. Na een uur landen we wee en gaan we terug naar het hotel. Het was tot nu zeker het hoogtepunt van de reis.

Ik vertrek bij het hotel, zeg gedag tegen Selcuk en ga er dan vandoor. Ik besluit eerst nog even langs het mooie pad te gaan dat een hoge heuvel op leid. Met weer nieuwe moed probeer ik weer de heuvel op te komen. Het gaat best aardig en ik ben al bijna halverwege. Op een gegeven moment merk ik dat het toch best steil wordt en dat het laatste stukje nog steiler is. Omkeren kan niet meer dus besluit ik er vol voor te gaan. Met no een meter of 10 te gaan raak ik een grote steen en ga ik onderuit. Mijn tannktas met al m'n belangrijke spullen erin licht open en alle spullen liggen op de grond verspreid. Ik stap weer op en probeer de motor verder naar boven te krijgen. In plaats daarvan glijd de motor de hellingen juist af waardoor m'n problemen alleen nog maar groter worden. Ik haal de bagage eraf en probeer hat dan nog weer eens. Halaas leidt dit ertoe dat ik nog verder naar beneden glij. Ik ben even ten einde raad, totdat ik besluit de motor op z'n kant te leggen en hem naar het pad toe te slepen. Het is zeker 35 graden en de motor weegt ongeveer 180 kilo. Het is enorm zwaar om ook maar een paar meter de motor te slepen en dan moet ie ook nog weer het pad op. Tegen het pad aan besluit ik een soort van richel van grote keien te maken waarmee ik de motor het pad op kan krijgen, voordat hij nog verder wegglijdt. Het lukt eindelijk na een hele hoop moeite om hem weer terug te het pad op te krijgen. Nu nog draaien. Na wat moeite is hij ook weer gedraaid en moet ik het steile stuk naar beneden rijden. Op en vlakker stuk parkeer ik hem en ga dan de spullen halen die honderd meter verderop nog op de heuvel liggen. Eindelijk zit alles er weer op en kan ik naar beneden.

Eenmaal op het asfalt ben ik maar wat blij dat ik weer terug ben. Ik rij richting Ihlara waar een prachtige groene canyon is. Het is gelukkig maat 80 kilometer rijden en ik ben er zo. Eenmaal aangekomen ga ik op zoek naar een hotel. Bij een soort van spa stop ik om te vragen of ze een kamer hebben. Die zijn vol, maar ik krijg een kamer met een bed en een groot bad aangeboden. Ik vind het wel prima allemaal en besluit hem te nemen. Verderop zit een natuurlijke bron waar het water vandaan komt met allerlei natuurlijke mineralen. De manager raad het zeker aan om te proberen. Ik laat het bad vollopen en ga tussen de mineralen zitten. Best wel lekker eigenlijk. Na een tijdje heb ik er genoeg van, want het wordt er in de kamer ook niet koeler van. Ik stap uit bad en realiseer me dan dat ik m'n handdoek en nog wat andere dingen bij het zwembad van het vorige hotel heb laten hangen. Het zit ook niet bepaald mee vandaag. Ik besluit na het eten ze toch op te halen. Ik kom weer bij m'n oude hotel aan waar Selcuk staat te wachten met m'n spullen. Ik zeg hem alweer gedag en vertel dat ik deze vakantie in ieder geval niet meer terug hier wil komen en vertrek weet naar m'n spa in Ihlara. Het was een hele zware dag geweest met als absoluut hoogtepunt de ballonvaart en als dieptepunt het gedoe halverwege de berg. Bij terugkomst in het hotel slaap ik als een blok.

Als het lukt zal ik het filmpje van mijn struggle op de berg op de website zetten. Sorry alvast voor het taalgebruik en de camera die te laag gericht staat.