Dag 6

Dag 6 Luze-Chalsiny

Beste mensen, 
Ik zit hier voor dag en dauw nog even een verhaaltje te tikken.
Eigenlijk is het de beurt van mijn welbekende medereiziger, maar die ligt , ondanks het voornemen om vroeg op te staan, nog in diepe rust verzonken.
Weliswaar heeft hij gisteren nog een serieuze poging gedaan om wat op papier te zetten, maar het viel niet mee.
Gebrek aan inspiratie? Zeker niet, maar er gebeurde gewoon weinig onderweg.

De dag begon tegen de verwachting in warm en zonnig. 
Hierdoor dreven we om een uur of acht onze tenten uit. 
Het was zondag en we deden gewoon rustig aan.
Toen we eindelijk op het punt stonden te vertrekken vroeg de zoon van de campingeigenaar  of we koffie mee wilden drinken. Na aanvankelijk hiervoor bedankt te hebben onder het mom van "we moeten nu eindelijk eens gaan rijden" werd de verleiding toch te sterk en zaten we even later met gezellig met een paar bekende nederlanders in een leuke omgebouwde schuur aan de koffie. 
(De eigenaars van de camping hebben 8 jaar geleden nl.meegedaan aan het programma " Ik vertrek")
Het was inmiddels tegen twaalven toen we vertrokken.
Na een paar uurtjes rijden werd het tijd om onze broodjes eens op te gaan eten.
Meestal kiezen we daar leuk dorpspleintje voor uit, maar Henk had een bordje met een kasteel-symbool erop gezien en dat leek wel leuk.
Ffe vragen aan een paar knulletjes die stonden te vissen. 
Ze knikten toen we vroegen of ze engels verstonden, maar ze spraken het echter niet.
Gelukkig kwamen de vaders die verderop stonden eraan. Ook deze spraken echter geen engels en ook geen duits.
Kennelijk was in ieder geval 1 van de vaders getrouwd; want hij ging moeder halen zodat deze als tolk kon optreden. Het duurde allemaal wel wel erg lang en Henk wilde al wegrijden, maar Karl zag in z'n spiegel dat ze er aan kwamen. Helaas kwam het woord "castle" niet in het vocabulaire van moeder's voor , ondanks Henk z,n duidelijke uitspraak in meerde talen.
Er was inmiddels een uitstekend engels-sprekende heer ten tonele verschenen die ondertussen Karl in duidelijke bewoordingen vertelde "where to go".
Uiteindelijk hebben we het  kasteel nooit bereikt, want er liep een voetpad van een kilometer naar toe en dat was wat teveel van het goede.

Verder gebeurde er niet veel die dag.

In de loop van de middag nam de bewolking toe en begon het een beetje te regenen.
Nog even doorzetten, want Karl wist nog een goeie camping zo'n 30 km verderop.
Ook deze camping werd door nederlander gerund; hetgeen meestal garand staat voor goede kwaliteit.

s'Avonds nog even uit eten.:
Voor het prettige bedrag van omgerekend 24€ hadden we een biefstuk, pizza en ijs toe.
In de verte onweerde het, zodat het eenzame tentje af en toe spookachtig verlicht werd.