dag 10, het begint haast op werk te lijken
28 augustus 2017
Ik wordt wakker van de zon die op de tent brand. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om vandaag m'n spullen te pakken en weer verder te gaan. Weet je wat, ik blijf nog een dagje. Het moet natuurlijk wel vakantie zijn en niet op werk gaan lijken.
Gisteravond ben ik naar de pizzeria in het dorpje verderop gereden met de motor. In het dorpje zit ook een supermarkt. Zin om m'n motorpak aan te trekken heb ik niet en ik besluit dat het goed is om maar te gaan lopen. Een slecht idee blijkt het terrwijl ik langs de berm van de weg loop. M'n grote teen is nog dikker geworden na de val van gisteren en het loopt er niet makkelijker op. Waarschijnlijk is het nog veiliger om zonder bescherming op de motor te stappen dan hier langs de weg te lopen. Na ee half uur kom ik bij de supermarkt en haal ik m'n ontbijt en loop ik het eind weer terug naar de tent. In de middag probeer ik een paar dagen schrijfwerk in te halen en de foto's van m'n camera naar m'n telefoon te zetten en vervolgens weer op het Internet te zetten. Uiteindelijk lijkt het weer op werken waar ik mee bezig ben, alleen dan voor mezelf. Ik ben het zat en besluit maar een duik te nemen.
Op de camping zitten heel veel Duitsers, die helaas het grootste gedeelte van het strandje bezet hebben. Gelukkig heb ik aan de zee genoeg. Nog voor de zon ondergaat wil ik graag een mooie plek vinden om een time lapse van de zonsondergang te maken. Egenlijk ben ik al aan de late kant en ik besluit toch maar met de korte broek op de motor te stappen. Heel veilig voelt het niet maar stiekem rijdt het wel prettig. Een goeie plek vinden lukt niet echt en de zon is haast al onder voordat ik m'n camera ergens goed neer heb kunnen zetten. Gelukkig lukt het toch nog, maar helaas niet zo goed als gehoopt.
'S avonds hoop ik de sterren nog een keer goed te fotograferen. In het donker loop ik naar het strandje en zet ik de camera op het statief. Bovenaan de helling bij het strandje zitten een paar jonge Nederlandse gasten en een paar meiden. Helaas zijn ze luid en duidelijk te verstaan en hebben de sukkels het niet door als ze over mij aan het roddelen zijn. Het grappige is dat ze niet door hebben dat ik ook een Nederlander ben. Laten we dat zo maar houden, daar komen ze vanzelf achter. Door wat bewolking en achtergrondlicht van de camping lukken de foto's niet heel goed, maar uiteindelijk zitten er wel een paar mooie tussen. Wat later komen twee van de jongeren op de steiger verderop zitten en vragen vriendelijk in het Engels of ze niet door het beeld lopen. Even twijfel ik om in het Nederlands te antwoorden, maar dan besluit ik om ze maar in hun waan te laten en lekker in het Engels te reageren. Ik heb het ondertussen wel weer gezien en ga terug naar de tent. Onderweg naar de tent merkt een van de op z'n plek gebleven jongeren dat ik ''die Nederlandse motorrijder'' ben. In de verte hoor ik ze discussiëren terwijl ik me rot lach. Dat hadden ze zich moeten realiseren voordat ze begonnen te praten. Ik vind het wel weer genoeg geweest en ga lekker naar bed.
Gisteravond ben ik naar de pizzeria in het dorpje verderop gereden met de motor. In het dorpje zit ook een supermarkt. Zin om m'n motorpak aan te trekken heb ik niet en ik besluit dat het goed is om maar te gaan lopen. Een slecht idee blijkt het terrwijl ik langs de berm van de weg loop. M'n grote teen is nog dikker geworden na de val van gisteren en het loopt er niet makkelijker op. Waarschijnlijk is het nog veiliger om zonder bescherming op de motor te stappen dan hier langs de weg te lopen. Na ee half uur kom ik bij de supermarkt en haal ik m'n ontbijt en loop ik het eind weer terug naar de tent. In de middag probeer ik een paar dagen schrijfwerk in te halen en de foto's van m'n camera naar m'n telefoon te zetten en vervolgens weer op het Internet te zetten. Uiteindelijk lijkt het weer op werken waar ik mee bezig ben, alleen dan voor mezelf. Ik ben het zat en besluit maar een duik te nemen.
Op de camping zitten heel veel Duitsers, die helaas het grootste gedeelte van het strandje bezet hebben. Gelukkig heb ik aan de zee genoeg. Nog voor de zon ondergaat wil ik graag een mooie plek vinden om een time lapse van de zonsondergang te maken. Egenlijk ben ik al aan de late kant en ik besluit toch maar met de korte broek op de motor te stappen. Heel veilig voelt het niet maar stiekem rijdt het wel prettig. Een goeie plek vinden lukt niet echt en de zon is haast al onder voordat ik m'n camera ergens goed neer heb kunnen zetten. Gelukkig lukt het toch nog, maar helaas niet zo goed als gehoopt.
'S avonds hoop ik de sterren nog een keer goed te fotograferen. In het donker loop ik naar het strandje en zet ik de camera op het statief. Bovenaan de helling bij het strandje zitten een paar jonge Nederlandse gasten en een paar meiden. Helaas zijn ze luid en duidelijk te verstaan en hebben de sukkels het niet door als ze over mij aan het roddelen zijn. Het grappige is dat ze niet door hebben dat ik ook een Nederlander ben. Laten we dat zo maar houden, daar komen ze vanzelf achter. Door wat bewolking en achtergrondlicht van de camping lukken de foto's niet heel goed, maar uiteindelijk zitten er wel een paar mooie tussen. Wat later komen twee van de jongeren op de steiger verderop zitten en vragen vriendelijk in het Engels of ze niet door het beeld lopen. Even twijfel ik om in het Nederlands te antwoorden, maar dan besluit ik om ze maar in hun waan te laten en lekker in het Engels te reageren. Ik heb het ondertussen wel weer gezien en ga terug naar de tent. Onderweg naar de tent merkt een van de op z'n plek gebleven jongeren dat ik ''die Nederlandse motorrijder'' ben. In de verte hoor ik ze discussiëren terwijl ik me rot lach. Dat hadden ze zich moeten realiseren voordat ze begonnen te praten. Ik vind het wel weer genoeg geweest en ga lekker naar bed.
