Efeze - Cios
9 augustus 2015 - Chios, Griekenland
Vandaag was ik eigenlijk van plan om naar cesme te rijden, maar dat liep anders.
Ik vertrek bij het hotel en ga richting Efeze. Het is erg druk bij de oude opgegraven stad en er staat een lange rij voor het parkeerterrein. De voordelen van de motor komen ook hier weer tevoorschijn als ik netjes langs de rij cross. Dan komt er een nog groter voordeel tevoorschijn, voor het parkeerterrein hoef je met de motor niet te betalen. Voor het bezoeken van de opgravingen moet je helaas zoals gewoonlijk wel betalen. De stad efeze is eigenlijk nog maar voor een klein gedeelte opgegraven, maar is wel bijzonder mooi. Het stikt helaas van de toeristen en mijn motorpak maakt het er niet koeler op. Na vrij korte tijd heb ik het eigenlijk wel weer gezien en stap ik op de motor richting Izmir.
Izmir is een gigantische stad en het duurt even voordat ik er doorheen ben. Ik rij door het centrum richting de boulevard, waar ik een paar rondjes rij en weer vertrek richting Cesme. Cesme is een mooie en oude stad met alles erop en eraan. Eerst rij ik richting de ferry haven om te kijken wanneer de ferry's vertrekken. Bij een van de kantoortjes wordt me verteld dat er geen ferry's direct naar Italië gaan. Wel is het mogelijk om naar Cios te gaan en daar vandaan een overtocht naar Athene te maken, daarvandaan door te rijden naar Patras en dan de ferry naar Ancona of Venetië te nemen. Tsja, dat is wel wat anders als een directe overtocht, maar omdat ik bang ben dat het alles bij elkaar te lang gaat duren besluit ik om direct naar Cios te gaan en daar de ferry van vanavond te nemen richting Athene. Helaas mis ik hierdoor nog een dag om te surfen in Alacati, wat ongeveer de windsurfhoofdstad is van Turkije. Weer een goede reden om terug te komen dus.
Tijdens het wachten pak ik nog even een terasje, waarna ik richting de ferry ga. Op het ferry terrein moet ik door de paspoortcontrole en de douane. De paspoortcontrole gaat deze keer gelukkig wat makkelijker dan de vorige keer. Wel moet de motor deze keer gecheckt worden. Ik loop met de douanebeambte mee naar de motor. Hij wijst aan welke tassen er open moeten. Ik maak de tassen open en hij gaat op onderzoek. Bij het openen van de doos met kookspullen schrik ik even want er zit een tas vol zakjes energiegel in, wat wel eens moeilijk zou kunnen zijn om uit te leggen wat die bruine substantie nu is. Gelukkig kijkt hij niet in de zak en zegt dat alles prima is, waarna de tassen weer dicht kunnen.
Naast mij staan twee turkse motorrijders die met hun bmw's ook naar Italië gaan en dan terugrijden door de Balkan naar Turkije. Ze zijn erg onder de indruk van mijn reis en mijn motor. Nadat ook zij de motor van top tot teen hebben onderzocht vraagt degene die Engels spreekt wat het oranje ding is met het knipperende lampje? Ja dat de gps tracker. Zeer onder de indruk knikken ze en laat ik ze de SOS knop zien, if I push this button, helicopters will come and search for me. De een legt het de ander in het Turks uit en zeer onder de indruk van mijn apparaat knikken ze weer. Ondertussen heb ik maar m'n pak uitgetrokken, omdat het nog steeds enorm warm is. De ferry komt aan en kennelijk heb ik de juiste maatschappij gekozen. Mijn motor en nog een auto zijn de enige twee voertuigen op de ferry en de veel kleinere ferry waar de Turken op zitten is bijna overbeladen. Na een tijdje wachten vertrekken we. Eenmaal uit de haven vertrokken ga ik naar boven om te vragen of ik in de stuurhut mag kijken. Daar word ik als een gast ontvangen en worden alle onderdelen van de stuurhut uitgelegd. Het is maar 50 minuten varen naar Cios en in dit gezelschap zijn we er zo.
Bij aankomst probeer ik zo snel mogelijk de chaos van de douane voor te zijn en dat lukt gelukkig. Ik cross het haventerrein af en ga direct op zoek naar een ferry maatschappij die me naar Athene kan brengen. Een gigantisch ferry komt net de haven binnen en ik denk dat deze naar Athene gaat. Bij de ticketoffice wordt uitgelegd dat deze niet naar Athene gaat, maar dat er morgen wel een naar Athene vertrekt.
Ik ga op zoek naar een hotel. Onderweg stoppen bij een stoplicht een paar motor agenten voor me, die net als ik in Griekse stijl, oftewel zonder enige vorm van bescherming rijden. Ik ga er vanuit dat er onderweg vast wel een hotel zal zijn en rijd dan achter de misdaadbestrijders aan, waarvoor overigens iedereen aan de kant gaat. Mijn aanname klopt, onderweg kom ik een hotel tegen, waar ik gelukkig nog een kamer kan regelen.
Ik vertrek bij het hotel en ga richting Efeze. Het is erg druk bij de oude opgegraven stad en er staat een lange rij voor het parkeerterrein. De voordelen van de motor komen ook hier weer tevoorschijn als ik netjes langs de rij cross. Dan komt er een nog groter voordeel tevoorschijn, voor het parkeerterrein hoef je met de motor niet te betalen. Voor het bezoeken van de opgravingen moet je helaas zoals gewoonlijk wel betalen. De stad efeze is eigenlijk nog maar voor een klein gedeelte opgegraven, maar is wel bijzonder mooi. Het stikt helaas van de toeristen en mijn motorpak maakt het er niet koeler op. Na vrij korte tijd heb ik het eigenlijk wel weer gezien en stap ik op de motor richting Izmir.
Izmir is een gigantische stad en het duurt even voordat ik er doorheen ben. Ik rij door het centrum richting de boulevard, waar ik een paar rondjes rij en weer vertrek richting Cesme. Cesme is een mooie en oude stad met alles erop en eraan. Eerst rij ik richting de ferry haven om te kijken wanneer de ferry's vertrekken. Bij een van de kantoortjes wordt me verteld dat er geen ferry's direct naar Italië gaan. Wel is het mogelijk om naar Cios te gaan en daar vandaan een overtocht naar Athene te maken, daarvandaan door te rijden naar Patras en dan de ferry naar Ancona of Venetië te nemen. Tsja, dat is wel wat anders als een directe overtocht, maar omdat ik bang ben dat het alles bij elkaar te lang gaat duren besluit ik om direct naar Cios te gaan en daar de ferry van vanavond te nemen richting Athene. Helaas mis ik hierdoor nog een dag om te surfen in Alacati, wat ongeveer de windsurfhoofdstad is van Turkije. Weer een goede reden om terug te komen dus.
Tijdens het wachten pak ik nog even een terasje, waarna ik richting de ferry ga. Op het ferry terrein moet ik door de paspoortcontrole en de douane. De paspoortcontrole gaat deze keer gelukkig wat makkelijker dan de vorige keer. Wel moet de motor deze keer gecheckt worden. Ik loop met de douanebeambte mee naar de motor. Hij wijst aan welke tassen er open moeten. Ik maak de tassen open en hij gaat op onderzoek. Bij het openen van de doos met kookspullen schrik ik even want er zit een tas vol zakjes energiegel in, wat wel eens moeilijk zou kunnen zijn om uit te leggen wat die bruine substantie nu is. Gelukkig kijkt hij niet in de zak en zegt dat alles prima is, waarna de tassen weer dicht kunnen.
Naast mij staan twee turkse motorrijders die met hun bmw's ook naar Italië gaan en dan terugrijden door de Balkan naar Turkije. Ze zijn erg onder de indruk van mijn reis en mijn motor. Nadat ook zij de motor van top tot teen hebben onderzocht vraagt degene die Engels spreekt wat het oranje ding is met het knipperende lampje? Ja dat de gps tracker. Zeer onder de indruk knikken ze en laat ik ze de SOS knop zien, if I push this button, helicopters will come and search for me. De een legt het de ander in het Turks uit en zeer onder de indruk van mijn apparaat knikken ze weer. Ondertussen heb ik maar m'n pak uitgetrokken, omdat het nog steeds enorm warm is. De ferry komt aan en kennelijk heb ik de juiste maatschappij gekozen. Mijn motor en nog een auto zijn de enige twee voertuigen op de ferry en de veel kleinere ferry waar de Turken op zitten is bijna overbeladen. Na een tijdje wachten vertrekken we. Eenmaal uit de haven vertrokken ga ik naar boven om te vragen of ik in de stuurhut mag kijken. Daar word ik als een gast ontvangen en worden alle onderdelen van de stuurhut uitgelegd. Het is maar 50 minuten varen naar Cios en in dit gezelschap zijn we er zo.
Bij aankomst probeer ik zo snel mogelijk de chaos van de douane voor te zijn en dat lukt gelukkig. Ik cross het haventerrein af en ga direct op zoek naar een ferry maatschappij die me naar Athene kan brengen. Een gigantisch ferry komt net de haven binnen en ik denk dat deze naar Athene gaat. Bij de ticketoffice wordt uitgelegd dat deze niet naar Athene gaat, maar dat er morgen wel een naar Athene vertrekt.
Ik ga op zoek naar een hotel. Onderweg stoppen bij een stoplicht een paar motor agenten voor me, die net als ik in Griekse stijl, oftewel zonder enige vorm van bescherming rijden. Ik ga er vanuit dat er onderweg vast wel een hotel zal zijn en rijd dan achter de misdaadbestrijders aan, waarvoor overigens iedereen aan de kant gaat. Mijn aanname klopt, onderweg kom ik een hotel tegen, waar ik gelukkig nog een kamer kan regelen.
